فیض کاشانی
از مجموعه: غزلیات
غم زمانه که هیچش گران نمیبینم
دواش غیر امام زمان نمیبینم
عجب بود که در ایام ما ظهور کند
چرا که طالع خویش آن چنان نمیبینم
ز دامن غم او دست بر نمیدارم
چرا که مصلحت خود در آن نمیبینم
بدین دو دیده حیران من هزار افسوس
که با دو آینه رویش عیان نمیبینم
نشان دوستی اهل بیت پرهیز است
در اهل دانش عصر این نشان نمیبینم
مپرس فیض ز من سرّ غیبتش که در آن
به هیچجا سخن دل نشان نمیبینم
کسی که گوش کند نالهام در این غم کو؟
خموش که اهل دلی در جهان نمیبینم