فیض کاشانی
از مجموعه: غزلیات
ای هدهد صبا به سبا میفرستمت
بنگر که از کجا به کجا میفرستمت
یعنی ز ما به مهدی هادی پیام بر
کو روز و شب دعا و ثنا میفرستمت
هر صبح و شام قافلهای از دعای خیر
در صحبت شمال و سبا میفرستمت
در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست
میبینمت عیان و دعا میفرستمت
تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب
جان عزیز خود به فدا میفرستمت
ای دل بیا که هاتف غیبم به مژده گفت
با درد صبر کن که دوا میفرستمت
ای فیض، جان به تحفه به نزدیک او ببر
بشتاب هان به وصل و لقا میفرستمت
حیف است طایری چو تو در خاکدان غم
زینجا به آشیان بقا میفرستمت