رباعی شمارهٔ ۲۸

خوی از سر زلف آن صنم می‌ریزد

بر گل ز گلاب ناب نم می‌ریزد

از حسرت عناب‌ِ لبش دیدهٔ من

خونابه ز چشم‌، دم به دم می‌ریزد