رباعی شمارهٔ ۳۴۷

زرق است جهان تو زرق کن از هر فن

که می‌خور و که می‌کن و لوتی می‌زن

خوش خور تو جهان و یاد می‌آر از من

تا روزی چند جمله را سر کن زن