رباعی شمارهٔ ۲۱۱

دی قهر تو گفتی که اجل می‌زاید

وامروز بقا به عدل می‌افزاید

آن قهر جهانگیر چنان می‌بایست

وان عدل جهان‌دار چنین می‌باید