شمارهٔ ۱۲۶

خاقانیا به بغداد اهل وفا چه جوئی

کز شهر قلب کاران این کیمیا نخیزد

گر خون اهل عالم ریزند دجله دجله

یک قطره اشک رحمت از چشم کس نریزد