رباعی شمارهٔ ۳۳۹

خاک شوَمی گر، نه چنین خون خوریی

نازت بَرَمی گر، نه چنین کافریی

گر با دل من به دوستی درخوریی

زین دیده بر آن دیده گرامی‌تریی