رباعی شمارهٔ ۲۱۱

کو زهر؟ که نام دوستکانیش نهم

کو تیغ که آب زندگانیش نهم

کو زخم؟ که حکم آسمانیش نهم

کو قتل که نزل آن جهانیش نهم