رباعی شمارهٔ ۵۹

از عشق لب تو بیش تیمارم نیست

که‌آلودهٔ لب‌هاست سزاوارم نیست

گر خود به مثل آب حیات است آن لب

چون خضر بدو رسید در کارم نیست