غنی کشمیری
از مجموعه: غزلیات
خبر می آورد گاهی ز کوی دوست مجنون را
سگ لیلی از این ره خوشتر از آهوست مجنون را
مگر زد خندهٔ دندان نما بر روی سگ لیلی
که از شادی نگنجد استخوان در پوست مجنون را