شمارهٔ ۳۰۳

سرجوش داغ لاله به جوشم نمی رسد

فریاد بلبلان به خروشم نمی رسد

در کوچه باغ شوق ز بس تند می دوم

آواز پای خویش به گوشم نمی رسد

تا بر کدوی می نخورد سنگ حادثات

گرد زیان به دامن هوشم نمی رسد

گوش دلم به هاتف مینای باده است

الهام زاهدان به سروشم نمی رسد

یکسان به خاک میکده گردیدم و هنوز

دست سبوی باده به دوشم نمی رسد

طغرا، ز گوشمال غم آگه نمی شوم

تا پیچشی به حلقه گوشم نمی رسد