شمارهٔ ۱۶۵

ای حسن تو سرچشمه غوغای قیامت

جویای وصالت، چمن آرای قیامت

امروزم اگر دامن وصلت ندهد دست

دست من و دامان تو فردای قیامت

آیینه به دست آر [و] ببین صورت خود را

گر هست ترا ذوق تماشای قیامت

زین گونه که هر روز کنی وعده به فردا

ترسم که شود وعده به فردای قیامت